تحلیل و ارزیابی مؤلفه‌های کیفیت زندگی در کانون‌های جرم خیز (مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران)

هدف از تدوین این مقاله تحلیل و ارزیابی مؤلفه‌های کیفیت زندگی در کانون‌های جرم خیز منطقه 12 شهرداری تهران است. روش کار در این تحقیق با رویکرد توصیفی- تحلیلی و جمع‌آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای (اسنادی)، مشاهدات میدانی است. ابتدا با استفاده از داده‌های جرائم سرقت به کمک نرم‌افزار ArcGIS از طریق اکستنشن تخمین تراکم کرنل، کانون‌های جرم خیز مشخص گردید، سپس از بین جامعه آماری 400 پرسش‌نامه به شیوه تصادفی در کانون‌های جرم خیز تکمیل گردید. به منظور تحلیل متغیرهای مورد مطالعه، از نرم‌افزار spss و روش‌های آماری t تک نمونه‌ای و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج آزمون تی تک نمونه‌ای نشان داد که متوسط میانگین رضایتمندی ساکنین در ابعاد اجتماعی- فرهنگی 63/2، اقتصادی 98/1، امنیت 56/2، دسترسی به مراکز خرید روزانه 86/2، دسترسی به مراکز تفریحی 65/2، دسترسی به مراکز آموزشی 43/2، زیست‌محیطی 33/2، زیرساخت‌های شهری 83/2، مسکن 37/2، حمل‌ونقل و ترافیک 58/2 و حکمروایی شهری 24/2 در سطح پایینی قرار دارد. همچنین برای بررسی ضرایب همبستگی ابعاد کیفیت زندگی با کل کیفیت زندگی شهری از همبستگی پیرسون استفاد شد، این آزمون نشان داد که ابعاد یازده-گانه کیفیت زندگی با کل کیفیت زندگی شهری رابطه‌ی مستقیم و معناداری دارد، یعنی با افزایش هر یک از ابعاد کیفیت زندگی بر میزان کل کیفیت زندگی شهری نیز افزوده می‌شود.